مزایا انتقال چربی به سینه چیست؟

مزایا انتقال چربی به سینه چیست؟ موضوعی است که در این مقاله به آن می پردازیم.

انتقال چربی به سینه چیست؟

در بزرگ کردن سینه با انتقال چربی، از چربی‌های بدن(شکم ، باسن ، ران و …) برای بزرگ کردن سینه ها استفاده می‌شود.

جراحان سلول های چربی را از چندین ناحیه بدن شما ساکشن می کنند. سپس این سلول ها را به سینه‌ها تزریق می کنند.

سینه‌های شما بزرگ‌تر خواهند شد در حالی که قسمت‌هایی از بدن که سلول‌های چربی از دست داده‌اند، کوچک‌تر می‌شوند.

 

انواع روش های افزایش حجم سینه

افزایش حجم و اندازه سینه معمولا با استفاده از روش های زیر انجام می‌شود:

• انتقال چربی با لیپوساکشن
• پروتز سینه (ایمپلنت)

 

چرا افراد روش انتقال چربی را برای بزرگ کردن سینه انتخاب میکنند؟

اگرچه انتقال چربی به اندازه روش سنتی بزرگ کردن سینه شناخته شده نیست، اما دلایل زیادی وجود دارد که نشان میدهد این روش افزایش حجم سینه ها، یک روش محبوب است.

برخی از دلایلی که افراد این روش را انتخاب میکنند عبارتند از:

طبیعی بودن

در این روش از بافت چربی خود فرد استفاده می شود. بنابراین بیمارانی که خواستار ظاهر و احساس طبیعی هستند، این روش را انتخاب می‌کنند.

ایمنی و عوارض کم

انتقال چربی نسبت به سایر روش ها خطرات کمی دارد و به طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شود.

کانتور چربی های اضافی بدن

لیپوساکشن، به دلیل حذف چربی های اضافی (برای افزایش حجم) یک تکنیک لاغری هم می‌باشد.

عدم ترس بیماران

در مقایسه با سایر روش های افزایش حجم، در این روش کمترین ترس وجود دارد.

 

مقایسه مزایای انتقال چربی سینه نسبت به پروتز

در بزرگ کردن سینه با انتقال چربی، شما با استفاده از چربی برداشته شده در لیپوساکشن ، سینه هایی بزرگ و حجیم تر خواهید داشت.

این روش، نسبت به پروتز یک روش طبیعی تر است.

به دلیل اینکه سینه ها به طور طبیعی دارای بافت چربی هستند، افزودن چربی بیشتر به آنها احساس و ظاهری طبیعی خواهد داشت.

اما در پروتز سینه، بزرگ کردن سینه با استفاده از پوسته های مصنوعی (حاوی ژل سیلیکون یا سالین) انجام می‌شود.

جراح در این روش با ایجاد برش، ایمپلنت ها را زیر پوست قرار می‌دهد.

این روش معایبی دارد که در تزریق چربی وجود ندارد. این معایب عبارتند از :

• هر 10 تا 15 سال یکبار نیاز به جراحی تعویض دارید.
• ممکن است چند هفته قبل از عمل نیاز به انبساط بافت داشته باشید تا سینه بتواند ایمپلنت و افزایش اندازه را در خود جای دهد.
• بیمار پس از پروتز در معرض خطر سفت شدن یا پارگی ایمپلنت است. در این صورت، برای برداشتن و جایگزینی ایمپلنت به جراحی نیاز خواهد بود.
• اسکار شدیدی به نام انقباض کپسولی می تواند در اطراف ایمپلنت ایجاد شود که سبب درد شدید می‌شود و خطر لخته شدن خون را افزایش می دهد.
• امکان ابتلا شدن به لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک وجود دارد. این سرطان نادر بر سیستم ایمنی بدن شما تأثیر می گذارد. درمان این بیماری با برداشتن ایمپلنت سینه و در برخی از افراد به کمک شیمی درمانی است.